معجزات و کرامات به اذن خداوند متعال از نشانه‌های اثبات امامت ائمه معصومین علیهم السلام است.
# شفای چشم
محمد بن میمون می‌گوید: به همراه امام رضا علیه السلام در مکه بودم. به حضرت عرض کردم می‌خواهم به مدینه بروم، نامه‌ای برای فرزندتان بنویسید تا با خود ببرم. امام علیه السلام تبسمی کرد و نامه‌ای نوشت. به مدینه رفتم در حالیکه چشم هایم به دردی مبتلا بود. به درب خانه امام رفتم، نامه را تحویل دادم. غلام امام گفت: نامه را بگشا و در پیش روی امام قرار ده. این کار را کردم، آنگاه حضرت جواد علیه السلام فرمود:

«‌ای محمد وضعیت چشمت چگونه است؟»

عرض کردم یا بن رسول الله، همان گونه که مشاهده می‌فرمایید بیمار است و نورش رفته است. حضرت دستش را دراز کرد، بر چشمم کشید، بینایی‌ام چون سالم ترین زمانش گشت. دستهای حضرت را بوسیدم و در حالی بازگشتم که بینایی‌ام را بازیافته بودم و این در زمانی بود که حضرت کودکی بیش نبود. (1)

# آزادی از زندان
اباصلت می‌گوید: پس از دفن حضرت رضا علیه السلام، به دستور مأمون یک سال زندانی شدم. پس از یک سال از سختی زندان به ستوه آمدم، دعا کردم و برای رهایی از زندان به محمد و آل محمد علیهم السلام متوسل شدم.

هنوز دعایم به آخر نرسیده بود که حضرت جواد علیه السلام؛ نجات بخش گرفتاران عالم وارد زندان شد و فرمود:

«‌ای اباصلت برخیز، دستی به زنجیرها زد و غل و زنجیرها از دست و پای من بر زمین افتاد. سپس دست مرا گرفت و از کنار نگهبانان زندان عبور داد. نگهبانان در حالی که مرا نظاره می‌کردند، توان سخن گفتن با مرا نداشتند و از زندان خارج شدم. سپس فرمود: برو در امان خدا که هرگز نه دست مأمون به تو می‌رسد و نه دست تو به مأمون» (2)

پی نوشتها:

1- مسندالامام الجواد(ع)، ص117.

2- عیون اخبار الرضا(ع)، ج 2، ص678